Παναγία
"Η εκδρομή στην Παναγία (σ.σ. 1887) με τα γαϊδουράκια θα μείνει αλησμόνητη στο Γάλλο περιηγητή, (σ.σ. de Mandat-Gransey ) γιατί του έδωσε την ευκαιρία να θαυμάσει μια φύση, που ξεπερνούσε, κατά την ομολογία του, και την παρθενική ομορφιά του τοπίου που είχε γνωρίσει στις Αζόρες όπου βρισκόταν πριν από 2 χρόνια. Γοητευμένος από τη Θάσο άλλαξε την γνώμη στην οποία είχε καταλήξει τότε, να πεθάνει στο εξωτικό τοπίο των Αζορών. Τώρα θα ήθελε να τερματίσει τις μέρες του στη Θάσο."
Ιστορία της Θάσου, Βακαλόπουλος.
Στη βορειοανατολική Θάσο και μέσα στο καλύτερο δάσος που έχει απομείνει στο νησί, σε υψόμετρο 250 - 300 μέτρα, βρίσκεται φωλιασμένο το γραφικό και παραδοσιακό χωριό της Παναγίας. Μαγευτική ομορφιά σ' έναν υπέροχο συνδυασμό βουνού και θάλασσας αλλά και ζωντανής ελληνικής νησιώτικης παράδοσης. Με χαρακτηριστική αρχιτεκτονική, στενά δρομάκια, άφθονα κρυστάλλινα νερά από τις πολλές πηγές του, μπορούν να καλύψουν όλα τα ενδιαφέροντα του κάθε επισκέπτη της...
Υπάρχουν ενοικιαζόμενα δωμάτια και ξενοδοχεία, πολλά ταβερνάκια, τόσο στο χωριό όσο και στην παραλία, με όλους τους ελληνικούς μεζέδες θα ικανοποιήσουν τις γαστρονομικές επιθυμίες και του πιο απαιτητικού καλοφαγά. Τα περίφημα γλυκά σύκο καρυδάκι και κολοκύθι που μόνο στην Παναγία γίνονται με τόσο μεράκι και αγνά υλικά, το δυνατό ντόπιο τσίπουρο που γίνεται σε παραδοσιακά ρακοκάζανα, σίγουρα δε θα πρέπει να παραλείψει να δοκιμάσει ο επισκέπτης της.
Τέλος δύσκολα θα μπορέσει κάποιος να αντισταθεί στην πρόκληση έστω και μιας ανάσας στα γραφικά καφενεδάκια της πλατείας, δίπλα στη μεγάλη βρύση που τρέχει συνέχεια τα κρυστάλλινα καθαρά νερά της πηγής. Για τη διασκέδασή σας υπάρχουν καφέ και ταβέρνες με μουσική που είτε καθημερινά είτε τα Σαββατοκύριακα ικανοποιούν τις μουσικές σας απαιτήσεις.
Εκκλησία της Παναγίας
Η εκκλησία ήταν ανέκαθεν ένα κομμάτι της ζωής των κατοίκων της Παναγίας. Άλλωστε και το χωριό ονομάστηκε έτσι από την εκκλησία του. Είναι ίσως η επιβλητικότερη εκκλησία που υπάρχει στο νησί. Κτισμένη πριν από 250 - 300 χρόνια μπορεί, πέρα από τη θρησκευτική κατάνυξη με την οποία μας περιβάλει μόλις μπούμε μέσα, μπορεί να γεμίσει με δέος τον κάθε επισκέπτη οδηγώντας τη μνήμη του σε εποχές της βυζαντινής δόξας. Εκεί μπορούμε να δούμε τις παλιές εικόνες (14ου - 17ου αιώνα), την εικόνα της Παναγίας της Παντοβλεπούσας (μοναδική απ' ό,τι ξέρουμε προσωνυμία της Παναγίας σ' όλη την Ελλάδα), τα παλιά νομίσματα της Παναγίας (μπακίρες) αλλά κυρίως το ασπροκόκκινο λάβαρο της εποχής των Σταυροφόρων του Ριχάρδου του Λεοντόκαρδου. Στις 15 Αυγούστου πανηγυρίζει ο Ναός με λειτουργία, λιτάνευση της εικόνας συνοδεία πολυμελούς μπάντας και κοινό τραπέζι ("κουλμπάνι") από κρέας μοσχάρι με πατάτες ή ρύζι ή στιφάδο, προσφορά της εκκλησίας στους πιστούς.
Δρακότρυπα
Για όσους αγαπούν την περιπέτεια υπάρχει η αναξιοποίητη μέχρι σήμερα σπηλιά του χωριού μας, η "Δρακότρυπα". Με συνοδεία κάποιου ντόπιου μπορεί κάποιος να βρεθεί σε μια υπόγεια ομορφιά που πιστεύουμε πως είναι μοναδική για το νησί. Μπορεί να μην έχει σήμερα τους εντυπωσιακούς σταλακτίτες και σταλαγμίτες που είχε παλιότερα, όμως ο επισκέπτης θα βρεθεί μπροστά σε κάποια καλλιτεχνήματα που η φύση σκάλισε σαν γλύπτης στα τοιχώματά της.
|
