Βιοποικιλότητα

«Νησί ξεχωριστό για τα ελληνικά δεδομένα». «Είναι σαν, ένα βουνό της Μακεδονίας να βρέθηκε μέσα στη θάλασσα». «Ένας από τους βοτανικούς παραδείσους της Ελλάδας». Είναι μερικοί από τους χαρακτηρισμούς που επιφυλάσσουν οι ειδικοί επιστήμονες για τη Θάσο, εξαιτίας του σπάνιου πλούτου της σε επίπεδο βιοποικιλότητας, τόσο στη θάλασσα, όσο και στη στεριά.

Οι οροσειρές του νησιού (ψηλότερη κορυφή 1206 μ.) διατηρούν μεγάλες εκτάσεις άγριας φύσης που προσφέρουν σημεία σχεδόν ανέγγιχτης φυσικής ομορφιάς. Οικότοποι προτεραιότητας για το δίκτυο NATURA , με δάση Μαύρης Πεύκης, συστάδες άρκευθου (ειδικά του πολύ σπάνιου juniperus excelsa), ελάτης, αριάς, κουμαριάς, δρυάδων, πλατάνων και άλλων, συνυπάρχουν με ανοικτές εκτάσεις στις οποίες απαντώνται, θαμνώνες, ορεινοί ερεικιώνες, φτεριάδες, ορεινά λιβάδια, λειμώνες και βραχώδεις θαμνότοποι. Η εξαιρετικά πλούσια χλωρίδα του νησιού περιλαμβάνει περίπου 1500 είδη και υποείδη φυτών, ορισμένα εκ των οποίων πολύ σπάνια όπως τα 27 είδη άγριας ορχιδέας, ενώ άλλα 6 είδη και υποείδη είναι ενδημικά και έχουν βρεθεί μόνο στο νησί και πουθενά αλλού. Ανάμεσα στα πολλά διαφορετικά είδη πουλιών που ζουν στο νησί, αυτά που ξεχωρίζουν εξαιτίας της σπανιότητάς τους είναι, το χρυσογέρακο, η αετογερακίνα, ο θαλασσοκόρακας, ο σπιτζαετός, ο μπούφος, ο πετρίτης, ο χρυσαετός και το όρνιο.

Τον πλούτο της ορεινής βιοποικιλότητας συναγωνίζεται επάξια και η θαλάσσια. Εκτός από τον όρμο Ποταμιάς που εντάχθηκε ως Α΄ προτεραιότητας υποθαλάσσιος οικότοπος στο δίκτυο NATURA, η περιοχή γύρω από τη Θάσο και το Θρακικό Πέλαγος έχει καταταχθεί στις 15 σημαντικότερες της Μεσογείου για την προστασία των κητωδών. Στη θαλάσσια περιοχή του νησιού υπάρχει σημαντική παρουσία πληθυσμών δελφινιών, μεταξύ των οποίων έχει καταγραφεί και το απειλούμενο είδος της φώκαινας (phocaena-phocaena). Δηλαδή, ένα μικρόσωμο είδος δελφινού που απαντάται μόνο στο θρακικό Πέλαγος και τη Μαύρη Θάλασσα. Αξίζει δε να σημειώσουμε ότι σε απάνεμους βραχώδεις όρμους του νησιού μπορείτε να συναντήσετε και μεσογειακές φώκιες monachous monachous με τα μικρά τους.

Η Χρυσή Αμμουδιά είναι γνωστή στους ειδικούς επιστήμονες, όχι για την πανέμορφη και τεράστια παραλία της, αλλά για τα υγρά λιβάδια που βρίσκονται πίσω από αυτή και όπου φυτρώνει το σπάνιο βαλτολούλουδο λευκόϊο, του οποίου η λεπτεπίλεπτη ομορφιά χαρίζει ξεχωριστή απόλαυση στο βλέμμα τον Μάρτιο. Εκτός από τα υγρά λιβάδια, υπάρχουν μικροί καλαμιώνες, ενώ στον μικρό υγρότοπο παρουσιάζεται σημαντικός αριθμός ψαριών και εντόμων, καθώς και μερικές νεροχελώνες mauremys rivulafa.